Sinek ışığa uçtu. Ses ve koku ışığa yaklaştıkça arttı. Yüce dağın en zayıf noktasında bir mağara; yiğit bir sineye saplanmış ok izine benziyordu. Işık, ses ve koku arttıkça sineğin kanatları hızlandı. Mağaraya yaklaştıkça ziyafetin güzelliği sineğin başını döndürdü. İçeride bir sofra kurulmuş, bütün leş yiyenler etrafında. Sineği asıl şaşırtan sofranın başköşesinde bir insanın oturuyor olması. ( teyzemin radyosu/i.e)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder