HASTA

Bu beton yığınında, oldukça iğreti ve ürkek duran kırmızı çiçeğin yapraklarındaydı gözlerim. Sonra pencereye, oradan da denize koştum. Birazdan tanımsız hüzünler durağı gözlerime, bir pırıltı düştü. Arkadaşım koridorun başında gözüktü. Sağ ayağını sarmışlar, hafif aksayarak yürüyordu.( teyzemin radyosu/i.e)