31 Mayıs 2015 Pazar

NİHAVENT AYAK İZLERİ
Bir ege türküsü gibi sökerdi yüreğimden hüznü gözlerin. Kırık dökük bir şarkı gibi girdin hayatıma. Bir ara şen şakrak fasıl, sonra hüzün. Turuncu bir hüzzama müebbet kıldın yüreğimi. Saftım. Hatırladın mı? Babası kirli kasket, yamalı ceket giyen o saf çocuğu.(şimdi daha iyi anlıyorum seni yazmanın yaşamaktan acı ve zor olduğunu...) Kırık bir plağın serpiştirdiği hatıra yüklü cızırtı, gözlerinin yüreğime değdiği anı ne güzel anlatırdı tenha zamanlarda... (nihavent ayak izleri/ teyzemin radyosu)i.e

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

 FOTOĞRAF HİKAYESİ 35 (yedi iklimde ve bir ortak kitap çalışmasında yayınlanan yazı i.e) 1984’TE ZORBA VE DİL             Bin dokuz yüz do...