Ulu Caminin avlusuna ulu çınarların yakıştığını sonradan öğrendim. Haziran başı gibi yaprakların altında mordan bordoya rengârenk doldururlardı dut ağacını. Cami cemaati hiç heder etmezdi yere düşenleri. Öğle ve ikindi, namaz öncesi ve sonrası bir tepside kapı kenarına konur, cemaate ikram edilirdi. Sabah dışında diğer vakitlerde camide olurduk. ( teyzemin radyosu/i.e)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder