N A Z İ K

Göç zamanı çadırlar sökülürken, anaların da yüreğinin direği sökülürmüş. Annem de çamaşırlarımı, çadırın direğini söker gibi yavaşça çantama yerleştirdi. "On beş yıl oldu. Kalp göynüse alışıyor da göz alışmıyor. Bakma sen gözlerime!" Konuyu değiştirip konu komşuyu sordum. "Komşumuz Fatma ebe vardı ya, seni çok severdi. İzmir de çocuklarının yanında öldü.( teyzemin radyosu/i.e)